De beuk (Fagus sylvatica) is een plant uit de napjesdragersfamilie (Fagaceae). Het is een van nature in Europa voorkomende boom. Deze boom is geplant omstreeks 1900 en 1910. En bevindt zich op de Rozenlaan te Boskoop.
Kenmerken
De beuk kan tot 46 meter hoog worden. De stam is glad en grijs en de bast is dun, waardoor de boom bij plotse blootstelling aan zonlicht gevoelig is voor schorsbrand. Het blad is veernervig, licht gegolfd en licht glanzend.
De plant is eenhuizig; er zijn dus mannelijke en vrouwelijke bloemen aan dezelfde boom. De knoppen zijn langwerpig en geschubd. De bestuiving vindt plaats door de wind. De beuk kan goed tegen schaduw en is een climaxsoort.
De beukennootjes worden omsloten door een napje, dat gevormd wordt uit de vruchtbladen en de schutbladen. In elk napje zitten twee nootjes. Als de nootjes rijp zijn opent het napje in vier delen en vallen de beukennootjes op de grond. De beukennootjes worden onder andere verspreid door eekhoorns, die ze als wintervoorraad gebruiken. Beukennootjes, die tot de echte noten worden gerekend, zijn voor menselijke consumptie geschikt].
De beuk gedijt goed op vochthoudende, goed doorlatende, kalkrijke, leemhoudende bodem. Hij verdraagt hoge waterstanden of droge zandgronden niet. De boom leeft in symbiose met een schimmel (mycorrhiza).
Beuken worden 200 tot 400 jaar oud.
In Haastrecht staat in de achtertuin van Museum Bisdom van Vliet een beuk uit 1692. De beuk is geplant in het jaar waarin Adriaan Bisdom zich in Haastrecht vestigde. Op de Veluwe, staat in de gemeente Hattem, op het landgoed Molencate, een van de oudste beuken van Nederland: de Mariabeuk; deze is circa 400 jaar geleden aangeplant.